Oorlogen en gewapende conflicten hebben altijd een andere impact gehad op vrouwen dan op mannen. Terwijl mannen vaker rechtstreeks bij gewapende conflicten betrokken zijn, voelen vrouwen het effect van gewapende conflicten zowel indirect, wegens moeilijke en onveilige omstandigheden veroorzaakt door oorlog, als direct, in de hoedanigheid van burgerslachtoffer. Bovendien worden vrouwen niet of nauwelijks betrokken bij vredesbesprekingen en de voorbereiding van de wederopbouw.
Om deze situatie een halt toe te roepen, nam de VN Veiligheidsraad op 31 oktober 2000 bij consensus resolutie 1325 aan. Om de concrete uitvoering van resolutie 1325 te bewerkstelligen, riep de VN Veiligheidsraad in 2004 alle lidstaten op om rond dit thema een eigen Nationaal Actieplan (NAP) uit te werken.België heeft aan deze oproep gevolg gegeven en presenteerde op19 juli 2013 reeds het tweede NAP, dat de periode 2013-2016 bestrijkt.
Eén van de vernieuwende aspecten van dit tweede NAP was de jaarlijkse rapportage die via actielijn 33 geïntroduceerd werd. Dit is zowel een instrument dat de betrokken departementen de mogelijkheid biedt hun eigen vorderingen te monitoren als een middel om de bevolking (in eerste instantie vertegenwoordigd door het Parlement en het maatschappelijke middenveld) te informeren over de voorziene en uitgevoerde acties.
De rapportage volgt de structuur van het tweede NAP. Ze is onderverdeeld in dezelfde 6 doelstellingen en herneemt alle 37 actielijnen. Per actielijn wordt er voor de vermelde opvolgingsinstrumenten aangegeven welke acties er uitgevoerd zijn en dit per betrokken departement.
De eerste rapportage, die de jaren 2013-2014 betreft, is nu beschikbaar.